Dolen in De Kuilen
17-5-2022
Scuba diving in MIll (Noord Brabant, NL)
Tot mijn genoegen was ik - na 2 lange maanden afwezigheid- vandaag weer verenigd met mijn buddy Steven. We togen naar een van onze favoriete duikbestemmingen, de groeven in de kleibodem van De Kuilen. Daar waren de berichten omtrent het zicht gunstig over geweest - weliswaar van 2 weken geleden, maar we waagden het erop. Steven, met een lekkende nekseal, kreeg – na een maand duiken in de heldere tropische wateren van Curaçao - een flinke cultuurshock. Niet alleen daalde het zicht in de groeven snel naar soms minder dan 1 m, ook de temperatuur van het water zakte een graad met elke meter die we afdaalden.
Het dwalen door de spelonken vol fossiele resten blijft fascineren, maar na een half uurtje hielden we het daar toch maar voor gezien en stegen naar ondiep water van een aangename 18 °C om daar lekker te gaan chillen ... uh… ‘opwarmen’ is waarschijnlijk beter uitgedrukt.
Buiten de koude en donkere spelonken was de vegetatie was er nog maar pas begonnen te groeien en ook vissen van noemenswaardig formaat zagen we daar helaas niet.
Dus tijdens de veiligheidsstop op 5 m gingen we maar even dollen met de camera ! Waarmee onze hereniging als buddypaar op passende wijze werd vast gelegd.
Read MoreScuba diving in MIll (Noord Brabant, NL)
Tot mijn genoegen was ik - na 2 lange maanden afwezigheid- vandaag weer verenigd met mijn buddy Steven. We togen naar een van onze favoriete duikbestemmingen, de groeven in de kleibodem van De Kuilen. Daar waren de berichten omtrent het zicht gunstig over geweest - weliswaar van 2 weken geleden, maar we waagden het erop. Steven, met een lekkende nekseal, kreeg – na een maand duiken in de heldere tropische wateren van Curaçao - een flinke cultuurshock. Niet alleen daalde het zicht in de groeven snel naar soms minder dan 1 m, ook de temperatuur van het water zakte een graad met elke meter die we afdaalden.
Het dwalen door de spelonken vol fossiele resten blijft fascineren, maar na een half uurtje hielden we het daar toch maar voor gezien en stegen naar ondiep water van een aangename 18 °C om daar lekker te gaan chillen ... uh… ‘opwarmen’ is waarschijnlijk beter uitgedrukt.
Buiten de koude en donkere spelonken was de vegetatie was er nog maar pas begonnen te groeien en ook vissen van noemenswaardig formaat zagen we daar helaas niet.
Dus tijdens de veiligheidsstop op 5 m gingen we maar even dollen met de camera ! Waarmee onze hereniging als buddypaar op passende wijze werd vast gelegd.
